Gözlerimi kaçırıyorum insanlardan.
Sessizce kayboluyorum aralarında.
Bilmediğim bir lisan konuşuyor artık dünya.
Bilmediğim insanlarla dolu.
Bildiklerimi öğreten bu geçmiş uzaklaşıyor bir bilinmezliğe doğru.
Hislerimi kaçırıyorum insanlardan.
Sevgisizce kayboluyorum aralarında.
Bilmediğim bir insan konuşuyor artık dünya.
Bilmediğim lisanlarla dolu.
Bildiğim her şeyin sonuna iki nokta daha koyup sakince kaldırıyor kalemini...
Cevapsız kalıyor sorularım,
Sevapsız doğrularım ve bir ihanetin ağrıları kalkmıyor omzumdan.
Büyümek, küçülmek mi her birikenin altında?
Gülümsemiyorum eskisi kadar,
Gülleri de sevmiyorum artık.
Dünleri de.
Her günüm yeni bir dün ekleyecek bu kitaba.
Dün yağmalanmış dünyama,
Peki ya yarın?
Yarın gelmez mi hiç?
Bir yanım gelmez diyor,
Gelirse diye boş duruyor bir yanım.
İki tam olurum belki bir gün.
Ama bugün etmiyorum bir yarım.
