Yolu bilseydi yollamazdı bu sessizliğe sözlerimi şair.
Dokunabilseydi kollamazdı kendini belki de.
Sorabilse anlatır,
Konabilse kalırdı yer yüzünde.
Uçmadan durmaz uçurtmam,
Ucu kaçmasın diye uçurtmam ben de.
Gücü kaçar sanki göç ettikçe sözlerin.
Gözün açar çiçekleri, sen açmazsın gözünü.
Özünü bilmediğim bir töz, ruhum hisseder belki ruhunu.
Duysa his ne der duygumu?
