Yin Yang

Yağmur var dışarıda yine, semanın damlaları  kaldırıyor toprağın tozlanmış yüzeyini ve huzur verici bir toprak kokusu esiyor aralanmış penceremden içeri,
hem ben yağmurla huzur doluyorum bazen. İstemsizce kafamı uzatıyorum dışarıya belki yağmurda koşuşturan bir kaç insan görmek için gökçek'in gri göllerinde, belki de sadece bir kaç su damlacığı hissetmek için yapıyorum bunu. Nitekim görüyorumda bahsettiğim kalabalığı fakat yalnız değil bu mahşeri cümbüş. Uçuşmuş bir reklam panosunun altında yağmurdan korunmaya çalışan 5 nufuslu, suriyeli bir aile görüyorum.
Küçük su damlacıkları dahi ölümcül oluyor bazen, bazense yağmur dehşet verici.
 Ailenin hemen 30 metre ilerisinde yıllardır gölge ettiği insanlardan bir gram vefa görmeyip sulanmadığı için kurumaya yüz tutmuş bir ağaç takılıyor gözüme. Yağmuru sevinçle karşılarmışçasına şakırdatıyor yapraklarını ve her damladan hayat buluyor dallarına.
Yağmur hayat veriyor bazen.
Velhasıl kelam dostlarım küçük bir yağmur dahi değişkendir perspektiflerden. Tam zararlı hiç bir şey olamayacağı gibi tam yararlı da yoktur...
Vesselam