Ve akşam oldu ve sabah oldu.
Ve bir gece yüzü görmedik biz.
Gün yüzü görememiş yüzlerce yüze inat,
Hiç bir gece süzemedim yüzünü.
Sahi ben hiç izlemedim gözlerini bir gece vakti.
Gündüzleri dahi parlıyor gözlerin.
Ve ben hiç bir zaman izleyemedim gözlerinin ay ışığını kestiğini.
Ağladığın geceler hep dolunay oluyor sen bilmezsin,
Erken uyuduğun vakit, ay kayboluyo gökyüzünden.
Sahi ayın bu erken yatışları senin mi yüzünden?
Güneş görmeyen ay parlar mı yüzünden?
Bilemezsin, kaç gecenin sabahı gelmedi gözlerinden?
Yoruldum artık dilemekten,
Bilemezsin kaç yıldız kaydı düşümden.
Ben de bilmem ya pek.
Tek bildiğim, ben hiç izlemedim gözlerini bir gece vakti.
Yaşamadığım bir şeyin özlemini çekmek saçma belki.
Yazamadığım şeyleri gözlerine dökmek gibi.
Yatamadığım geceler var sözlerimde,
Yazmak değil de ölmek gibi
Ki ölüm nedir bilmem ben,
Ben hiç izlemedim gözlerini bir gece vakti.
Sen bana baktığında dünyam döner bazen.
Gün döner, güneşim döner,
Gözlerim kararır,
Yine de gece olmaz.
Ve ben yine izleyemem gözlerini bir gece vakti.
Adınla karalananlar geceden sayılmazsa tabi.
👏👏👏
YanıtlaSil