Yüzler geliyor ve onlar gidiyor bazen hayattan. Ah şarabım, umrumda olmuyor kaç kalbi yaraladığım, kaç kez yaraladığım kalbimi. Değilen sevgilerin, değmeyen gecelerin, okşanan saçların tutulmuyor bazen hesabı. Yine de kimde hayat bulursa bulsun, özlüyor insan sevdiği bir tene dokunmayı.
Yüzler geliyor ve onlar, gidiyor bazen hayattan.
Hayallerimin süsü nerden patlatıldığı bilinmeyen bir konfeti gibi düşüyor önümdeki kaldırıma. Yine hayal olsun istiyorum. Çünkü benim yıllanmış dostum sen güzelleşirsin eskidikçe, ama solar bu sefil dünyanın çiçekleri biliyorum. Geceleri rüya görmese insan daha rahat uyanır her sabah kabusuna diyorum.
Yüzler geliyor ve onlar, onlar gidiyor bazen hayattan.
Sen yasla şişeni yine göğüs kafesime, kulak ver kilitlediğim tüm kuşlara.
Onlar gitsin sen kal benimle, ve pek de kırmızın bulaşmamış boş bir kadehinden aldığım tadını hatırlat bana. Hatırlat ki gelsin bazı yüzler ve gitmesin onlar. Sen yine kal yanımda hatırlat. Hatırlat ki hiç gitmesin dudaklarımdan bu tat. Çünkü kadehin güzelliğini değil sana batırılmışlığını seviyor dilim biliyorum. Ve kimde hayat bulursa bulsun özlüyorum sevdiğim bir tene dokunmayı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder