Bir boşluk var göğüs kafesimde.
Epey oldu sarılmayalı.
Daralıyor bazen göğsüm bu kafeste.
Azalıyor sarsıntıları,
Azalıyor her nefeste.
Korktuğum bir hali var yaşamanın,
Ve kaçırıyorum iplerini yaşamımın.
Delirmişçesine savruluyor düşüncelerim.
Boğuluyorum bazen yutkunamıyorum,
Epey oldu sarılmayalı tutunamıyorum.
Bir his var içimde tanıyorum.
Tebessümlerim de tanıyor, kahkahalarım da ve hatta göz yaşlarım bazen.
Öyle ilahi ki bu his, seni severken tanrıdan utanıyorum.
Epey oldu sarılmayalı,
Oysa her gece yanına uzanıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder