Gündüzleri seninle uyanıp geceleri seninle uyuyorum.
Tattığım her şey dudaklarını andırıyor.
Koca bir orman nefes alıyorum bazen yine de aynı koku, kim sıktı tabiata parfümünü bilmiyorum.
Hangi çiçek koktu senin kadar güzel?
Kaçmak istiyorum, bu dünyanın sen oluşu yok ediyor artık beni.
Islanmayı sevdiğim yağmurların sel oluşu, yok ediyor.
Tek kişilik yatağım ama sığıyorsun bir şekilde her gece.
Nereye dönsem yüzünü görüyorum.
Bir gömlek alıyorum elime örneğin dolaptan “buna sarılmış mıydı?” düşüncesi çıkmıyor aklımdan.
Bir gömlek büyük geliyor artık yaşamak.
Çok isterdim tanrıdan.
“Dokunduğum her şeyde, uzandığım her yerde, kokladığım her zerrede o olsa” derdim.
Tanrı cevap verdi, “dokunduğun her şeyde, uzandığın her yerde, kokladığın her zerrede o olsun , o olsun derdin.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder