Küçükken uçan balonları ilk gördüğümde "gök yüzünü isteyen balon" koymuştum adlarını. Çok garip gelmişti bu balonlar bana. Yeterince alçak bulunan dünyada her şey inadına daha da alçalmaya çalışırken, bu renkli naylonların inadına yükselmek istemesi hoşuma gitmişti biraz.
Sonraları farkettim ki senden sonra bu balonlara benzemişim ben de. Hiç bir şey düşünemeyen, sabit, bir temasım kalmamış dünyayla, sadece gök yüzünü arzular olmuşum. Yükselmek isterken delicesine, seyrine dalıp durmuşum.
Sahi bu balonlar ne vakit patlar? Sen hiç düşen bi balon gördün mü? Sahi güzellik gök yüzünün sınırı ne ola ki? Senin bu gök yüzünün sırrı ne ola ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder