Tozlu mahalleme açılıyor kapım,
Perdeler belli belirsiz sallanıyor penceremden içeri.
Denizin bıraktığı genzimi yakan tuzlar yine saçılmış ortalığa.
Dalgalar hırçın, tüm hırçınlar sukut.
Acı yok bu mahallede,
Anneler değil, elinden şekeri alınan çocuklar ağlıyor burda,
Meçhul sokak burası.
Kimse bilmez,
Kimse girmez.
Ben bilirim bazen,
Bazense bir kaç Ankaralı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder