Beklemek

Beklemek, beklemek en zor işidir dünyanın fakat bir o kadar da içindedir hayatın. Hayatı beklemekle geçer aslında insanın bir şeyleri yada birini. Bir hedef koyar kimisi önüne onun için deli gibi çalışır ama aslında çalışırken dahi bekliyoruzdur, başarılı olacağımız günü bekliyoruzdur. Kimi aşkı bekler, kimi hiç ulaşamadığı mutluluğunu, kimi hayatının fırsatını bekler. Bazense sadece saat bir'de buluşma sözü aldığı kafede geç kalma endişesinden dolayı bir saat önce gidip oturup arkadaşlarının gelmesini bekler insan.

Mesele neyi beklediğinde değildir aslında mesele nasıl beklediğindedir. Beklemeyi durmak sanır çoğumuz ancak buna duraksamak denir beklemek değil. Beklerken çabalar insan bir şeyler yapar zira beklentilerini karşılamak için edindiği bu azimdir onu ve ümidini ayakta tutan.

Leyla ile Mecnun dizisini izlediyseniz eğer -hani şu bazılarını rahatsız ettiği için kapatılan dizi- beklemenin ne denli yaşanabileceğini Serkan Keskinin müthiş oyunculuğu ile hayat verdiği İsmail Abi karakterinde görebilirsiniz. İsmail Abi bütün dizi boyunca, babasının ölmeden önce ona beni bekle ben gemide olacağım ve bir gün geleceğim demesi üzerine İsmail Abi her gün sahile gidip o gemiye el sallar ve sadece bekler. Belki gerçekten babasının yalan söylediğini anlayamayacak kadar saf bir kalbi vardır, belki de sadece bir umudunun kalmasını istediğinden yapar bunu.

Dedim ya zor iştir beklemek. Biraz özeleştiri yapacak olursam, sabırsız bir insan olduğumu söyleyebilirim en büyük problemlerimden birisi bu belki de. Bekleyemiyorum karşılıksız. Kendimin mi yoksa ümidimin mi yüreksiz olduğunu ise hala anlayamadım.