Sanki oturuyormuşuz kireç burnunda bir bankta el sallıyormuşuz İstanbul'un hırçın dalgalarına. Sanki diğer elin elimin üzerinde duruyormuş. Sanki başkaları hiç yokmuşçasına, "seni seviyorum" diye, simit gören bir martı edasıyla, haykırıyormuşum. Sanki her an uçacakmışsın gibi hayranlıkla ve tek bir anı ziyan etmeden doyuyormuşum nur yüzünü süzmeye. Sanki benim kadar seviyormuşsun. Yada sanki seviyormuşsun gibi beni. Sanki bu şiiri yazdığımdan haberin varmış gibi... Sanki... Sanki......................