Durmak

Bazen sadece durursun, sahilin en dik yamacına çarpan ve eseri kalmayan hırçın bir dalga misale. Durursun bazen çünkü yamacın olmıştur biri yada birileri. Bazense sadece paşa gönlün istediği için yaparsın bunu.

Ah, sebepsiz durmak; en sevdiğimden. Davinci'nin şifresi kadar karmaşık hayatın içersinde koşuşturup duran amaçsız ahmaklar kalabalığının içinde dahi durursun bazen. Çoğu zaman da yorulduğumuzdan dururuz, eh herkesin bir ATP üretimi var değil mi? Aşk yorar kimisini, kimini hayat, kimini  ise dersler. İşte tam da böyle yorulduğumuz anlarda sebepsiz durmak lazım.

Durmalı herkes bir yerde, zira bizi sistemin basit bir parçası haline getiren hayat karşısında bir duruşu olmalı herkesin.

Dururum;

Yorgundur aşkzedeler, sevse dahi durur,

bırakmasan da gözümde bir parça onur.

Sevmeye doyamadığım tüm sıfatlar,

sanki bir anda zatında etmişti zuhur.