Bu iş zor yonca,
Yapılacak iş varken onlarca,
Oturup da sevmeyi denemek -onlar-ca!
Zor.
Bırakmak zor yonca.
Hani senin dördüncü yaprağın?
Ve hani tutmayacak demiştik kalemi parmağım.
Zor bu iş yonca, zor.
Bir yeşilinin sayısına, bir de papatya yapraklarına sarılmak umutla, ikisi de delirtiyor insanı,
Ne güzel küçükken bir yaprağını ikiye bölüp buldum diyor kendimizi ve bir kaç dostu kandırıyorduk.
Büyüdükçe zorlaştı mı her şey ne?
Gerçi ne zaman kolaydı ki sevmek,
Sahi bu iş hep zor be yonca...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder