Gün geçtikçe sen oluyorum

Gün geçtikçe sana benziyor her şey.
Bir çiçek, bir hayat, bir su bile sana benziyor.
Ne kadar benzetme varsa uğruna harcanmış,
Hepsi, hepsi sana benziyor.

Gün geçtikçe sana benziyor sabahlar.
Güneş geçtikçe ay daha bir resmetmekte yüzünü.
Ay geçtikçe gecenin karanlığı, hüzünlendiriyor sözümü.

Hayat geçtikçe sana benziyorum ben veyahut sevebilme ihtimalin olan kim varsa, hepsinr aynı anda benziyorum.
Zaman geçtikçe daha bir sen oluyorum, ve soguklugunun verdiği titremelerle daha bir donuyorum.
Zaman geçtikçe saatim "Tik, Tak" diye değil "Sen, Ben" diye atmaya başlıyor.

Gün geçtikçe daha bir seviyorum seni.
Ama kalbime düşürdüğün her hüzün damlası söndürüyor ateşini yüreğimin.

Bırakmak istiyorum şu kalemleri bir zaman sonra.
Ve diyorum ki bazen, gün geçmesin ki daha bir söneyim sana.
Güneşi, ayı ve hiç bir tabiat olayı şahit gösterilmesin aşka.
Çekmesin fuzuli bir "Ah", devran olmasın çarkı felek.
Ya sen dön bana, yahut şu dünya dönmesin artık.
Ya geçir beni kendimden, ya da günler geçmesin artık...