Bir ev duruyor karşımda yalnız,
tek, mütevazi. Bir ev duruyor karşımda çiçekler sarmış dört bir yanını karşı
dağlardaki karla tepki olarak açmışçasına rengarenkler. Bir ev duruyor karşımda
kimsenin bilmediği fakat engebesiz, taşsız, temiz, şaşırtmacasız ve dosdoğru
bir yol ile önünde. Yeşilin en güzel tonlarından ağaçlar bulutlara "yüksel"
dermişçesine yüksek. Gökyüzü sanki daha mavi evin üstünde, gökkuşağı sanki yedi
renkten değil de fazlasından oluşuyor burada, her zamankinden daha rengarenk.
Bir ev duruyor karşımda ve en üşüdüğüm, en terlediğim, en sıkıldığım anlarda
dahi atamıyorum kendimi bir odasına. Bir ev duruyor karşımda ve ben tutulup
kalıyorum güzelliği karşısında. Bir ev var karşımda ve bir sen. Veyahut bir tek
sen varsın karşımda, ev sadece bir göz yanılması.
Veyahut bir ev var karşımda, ve sen sadece bir kalp yanılması.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder