Acılarını içine atmış bir halkın sindirilmiş evlatlarıyız biz. Ortadoğuda avrupalı, avrupada ise geride kalmış ortadoğunun umutsuzca gelişmeye çalışan fakat hala gerici bir ülkenin birbirlerinden başka dostu olmayan evlatlarıyız biz. Üç kıtadan çekilip de anadolu denen bu küçük toprak parçasında dünyadaki tek toprak parçası buymuşçasına umursamaz bir halde yaşatılan yahut uyutulan halkın uyku bilmez evlatlarıyız biz. Türkü Kürde, Kürdü Türke kırdıran bir devletin değil. Teröristin kökünü kurutanların kökünü kurutmaya çalışanların, bir kaç çuval kömür için, doğuda o kömürlerle dahi yakılamayacak bir yangın başlatan bir halkın o sefil evlatları değiliz biz. Ampullerin yaydığı yapay ışıklarla oluşturulmuş karanlık noksanlığında parlayamayan yıldızların söndürülmüş evlatlarıyız biz. Yolsuzun bilmem kaç kilometre asfalt yolunu yol sanan sürücülerin! freni boşalmış evlatlarına benzemeyiz. Dünyaya saygıyı sevgiyi öğreten bir peygamberin izindeki talebelerinin evlatlarıyız biz. Yahudi cenazesine dahi saygı gösteren bir dine inandığını söyleyip de şehide "o da asker olmasaymış" diyebilecek kadar alçak bir halkın evlatları olamayız. Sorgulanmaya korkanlara karşı gelen, trafik cezam dahi yoktur diyebilecek kadar temiz bir halkın, kefenli değil beyaz gömlekli evlatlarıyız biz. Bizim öyle ihtişamlı saraylarımız yoktur zira gönüllerdedir bizim için en büyük taht. Üçüncü köprümüz de yoktur bizim, gerek de duymayız buna, bizim için köprülerin en büyüğü gönüller arasında kurulandır. Ne o günümüzde üç liranın üstüne çıkan beyaz kağıtlar eğdirebilir başımızı ne de şu sorgulamadan içine soktuğunuz dört duvar, bizim kıbleden başka secdemiz olmaz. Biz böyle bir halkın evlatlarıyız işte. Kimin ve neyin evladı olduğuna dikkat etmeli insan...
Tarık Gönen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder