Bırak da bir zamanlar gördüğün bir düş olarak kalayım, hem sen de sıkılmışsındır artık yüzümü her gün görmekten.
Bırak da bir zamanlar yaşadığım bir düş olarak kal, hem belki ben dahi sıkılmışımdır her gün acı çekmekten.
Bırak bırak beni de tekrar sevebileyim, "hayal dahi edilememiş bir şeyin verdiği o inanılmaz haz" sen ol.
Bırak da lekesiz aklımın sonsuz gün ışığını sil baştan arayabileyim.
Geride ne iz kaldıysa benden bırak, bırak ki senin, yılmaz abinin de dediği gibi "sadece bilmek zorunda kalanların bildiği yol üstü lokantasında" benimle olma ihtimalinin olmadığını bileyim.
Bırak beni bir çayımı da senin bilmediğin günlerdeki kadar huzurlu içebileyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder