Kelimeler Albayım!

 Yıldızlar dürttü yine, uyuyamadım albayım.
Gözlerime ışıklı bir perde indiren ayın nurundan sanıyorum bir serap gördüm uzay çölünde. Berfin yazıyordu kırık cam parçalarına benzeyen samanyolu karmaşasında. Ne görmüştüm ne de duymuştum o güne kadar bu ismi, sonra fark ettim ki; ne aynı milletin dilini tercüme içine girişmiş bir lügat görmüştüm, ne de doğudan yükselen zılgıtları duymuştum.
Sahi siz şiir okumazsınız değil mi? Eğer okusanız bilirsiniz ki; "kelimeler albayım" bazı anlamlara çok güzel geliyor bazen, bazense binlercesi anlamsız kalıyor bir dağın çarpıklığı karşısında...