Basit insanlar, basit duygular

Aşk, bir takıntıdır ötesi değil.
Aşk biraz, yalnızlık gibidir aslında öyle iki kişi ile yaşanmaz.
Neye aşık olursanız olun hepsini unutursunuz bir gün. Unutmak aslında, insan oğluna verilmiş en büyük nimettir, umutlanmaksa en büyük zaaf.
Aşk, yeri doldurulamamış sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir.
Sadece "aramaktır" ama.
Aşk asla sonsuza dek sürmez. Ancak üç şekilde sonuçlanır bu hikaye; ya mecnun toprak olur ya leyla, yahut kavuşurlar.
Sonra...
Sonra biter.
Sonra sevgi başlar.
Olsa olsa sevgi sürer sonsuza dek.

"Baki" ye olmayan hiç bir aşk baki değildir zaten.
Yazılıp çizilmemiş, çöllerde gezdirilmemiş aşk, aşk değildir zaten.

Bir kaç günlük hevesleri -sırf adı havalı yahut söylemesi kolay tek hece diye- aşkla eşleştirmiş çağımızın nefis kurbanları.
Nefis işini aşk yapmak, bağdaştırmak çok kolaydır aslında.
Tutku, ya da ne bileyim bir takıntı nefsin işidir çünkü.
Oysa insan sevdiğinin saçlarını okşamak istemez aşıksa, "rüzgarda dalgalandığını görsem kafi" der.

Bazılarının aşkı da bir anlık gönül kaymasıdır.
Karın altında saklanmış çiçeklere sevdalanmayı marifet bilir bazıları da.
Karlar eridiğinde, korlar söndüğünde farkına varır insan ne kadar basit şeylere ne denli çelişik duygular yüklediğinin.

Uzun lafın kısası dostlarım, insanlar basitleşmez sadece bazıları daha bir ustadır gizlenmekte, ama her fondatenin bile bir ömrü vardır tabi. Bazıları da doğuştan sağlam yaratılmıştır zaten onları en bileşik kesirlerle çarpın yine de basitleşmezler.

Duygular da basitleşmez aslında. Basit hevesler uğruna adı kirletilir bazılarının o kadar. Tutkuya aşk denir, hevese ise ömürlük sevda. Her bedene bir kefen uydurulur.
Basit insanların, basit duyguları hep basittir, kulak asmayın siz onlara. Kendi karmaşanız da, en karmaşık bildiğiniz duyguları, en sağlam halinde yaşayın.

Ne duygu basitleşir ne de insan.
Basit insanların yaşadığı basit duygular vardır sadece...