Neden her insan sevmek zorunda?
Ne diye susamıyor konuşma yeteneği bahşedilmiş hiç bir insan?
İki kalbin ışığı neden aynı anda aydınlatamaz aynı dağın gölgesini?
Şu ışık saçan lambalar seher vakitleri neden loşlaşır?
Loş odalarda tükenmiş hayatlar nasıl her gün boşlaşır?
Niye her gün tükenir insan,
Yaşanmamış her duygu acı verir insana,
Yaşanmış en mutlak duygu da acıdır,
Acıyı yaşayan her insan alır eline kalemi birden, "çok" şair olur,
Bir cinayettir sevmek ve bir kalbe birden çok fail olur,
Niye?
Neden solar güller,
Güneş her daim nasıl yanar?
Bir müzik parçası nasıl taşır kelimeleri ait olduklari yerlere?
Neden en güzel paragraflarda biraz da olsa şarkı tadı vardır?
Neden bu kadar soru soruyorum ki ben?
Her şey belli değil mi zaten?
Güneş doğudan doğar,
Güllerse kırmızıdır.
Loş odalar ne bir ışık ister ne de karanlık için bir şık.
Her insan konuşur,
Herkes sever biraz,
Herkes tadar acıyı,
Aslında herkes faildir biraz,
Her fail, şairdir biraz.
Tükenen hayatlarsa, sadece tükenir, o kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder