Sen varsın, haristanlar güle doymaz,
Parfümünün kokusu sarar tüm menekşeleri.
Sen varsın, sayfalar temiz, sayfalar beyaz,
Ah bir kalfanın mürekkepsiz kalemleri
Güller açardı tebessümünle,
Sahi ne de güzeldi mazi.
Ne gerek vardı ki gitmeye,
Halbuki kalsan, gözlerin kafi.
Şimdi soldun da gittin ya sen,
Gülüşüne hasret kaldı güller.
Bir sanattı seni sevmek,
kalfa bendim usta güller.
Kuşlar öten bahçelerde,
Şimdi aslanlar gürler.
Bu y(o/e)k olmuşluğun sesleri,
Sandığımdan daha gürler.
Biliyor musun?
Sen gittin gideli bir gül eksik bahçem,
Küstü menekşe, kokmamaya başladı,
Zamanla, zamanı da aldın yanına,
Ve saatler artık daha da yavaşladı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder