Sukun kalmış dillerin şahitliğinde bu gece de susarak özlüyorum seni.
Tek söz etmeden,
Üzerine cilt cilt kitaplar yazılabilecek onlarca güzelliğini bir kenara koyarak,
Sadece susarak özlüyorum seni.
Ben bir nefes alıyorum bir bahçe gül soluyor,
Bir görsem gözlerini bahçelerim gül doluyor.
Sonra,
Sıcak yaz günlerinin kavurucu sıcaklığında
Su satarak özlüyorum seni.
Sana duyduğum yardım isteğini insanlarla tatmin ediyorum.
Kızılayın ortasında, soğuk su diye bağırıyorum.
Sokak çocuklarından para almıyorum ama,
Bir gülümsese yetiyor onlar.
Çiçekleri de suluyorum zaman zaman.
Ama, ama hiç bir güle de su vermez oldum senden sonra,
Güzelliğine benzetme bulmak zor bilirim,
Yine de seni hatırlatıyor bana güller.
Anlayacağın zaman zaman da "susatarak" özlüyorum seni.
Dedim ya bir nefes alıyorum güller soluyor,
Solarak özlüyorum seni.
Ve biliyor musun özlemim,
Bir Ahmet Aslan türküsü yetiyor halimi tasvire.
Bir şarkı ezgisine hapsettim dillerimi,
Sadece susarak özlüyorum, özlüyorum seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder